Do leśnego pokoju

Drewniane poduszki sztuk dwie ;)

Tym samym materiałem wyścieliliśmy sufit łóżka piętrowego. Leżąc na parterze mam głupie wrażenie, że te pniaki spadną mi na głowę ;) Na szczęście dzieciaki długo nie obejrzą jeszcze "Oszukać przeznaczenie" :D

Z dwu stron

W tym roku jestem mega ekspres prezentowy i właściwie wszystko będzie załatwione w listopadzie :) Normalnie cud-miód, bo kolejki grudniowe nigdy nie były w moim guście.

Planowałam więcej cusiów rękodzielniczych, ale co do czegoś siądę, to po 5 minutach mi się odechciewa. Tak więc komplet pościeli powstał bez zastanowienia i ekspresem. Babcia kupiła łóżeczko jedynie z materacem, to trza było podnieść komfort spania lalom ;)

Z jednej strony ptaszkowa flanelka.

Z drugiej kocia bawełna.

Jedynie zamek podpatrzyłam w córciowej pościeli jak go wszyli, co by wtopy nie zaliczyć, działa :>

Z ogonkami ;)

No i chyba by było na tyle, jak chodzi i ostatnią wzmożoną działalność ;) Chyba, że mnie coś oświeci i będzie mi się chciało zrobić. No i będzie czas...

Po któryś tam "Piratach z Karaibów" wzięło mnie na syrenki ;) I se uszyłam, no a właściwie to dziecku ;)

Miałam jakiś bardziej skomplikowany plan, ale nie wiem czy mi się chce... Murzynce by się przydał jakiś kwiatek we włoski...

 Może by się przydały jakieś wodorosty do kiteczek...

W ich środku jest niespodzianka - koraliki, dzwoneczki i takie dziwne coś - kulka z drucika, która się zgniata.

Pierwszy raz użyłam minki i stwierdzić muszę, że to całkiem przyjemny dodatek do takich wynalazków :) Ale generalnie go nie cierpię, fuuu siepiące się badziewie w kosmicznej cenie ;)

Co się odwlecze...

To ponoć nie uciecze ;) Ja nie wiem dokładnie kiedy tą lalkę uszyłam, ale na pewno jeszcze za czasów raczkowania dzicioka - taki nowy sposób odmierzania czasu? ;) Czyli generalnie dawno, dawno temu.

Jakoś mi się niespecjalnie podobała i nie miałam na nią pomysłu. Dostała sweter, czapkę i getry, i ot tyle całej roboty. Dopiero ruszyły mnie wyrzuty sumienia, że taka nie wykończona, kiedy zaczęłam szyć kolejne dwie lalki z tego samego wykroju ;)

Trochę krzywo mi się czapka przyszyła, ale trudno się mówi. Został mi jeszcze samczyk do wykończenia, też z czasów raczkowania ;) Ale on ma tylko sweter i łysinę, będzie trzeba się bardziej zmóżdżyć...

Tylko wariaci są coś warci

Nawet nie pokażę choćby malutkiego zdjęcia mojej inspiracji do wykonania tego dzieła... Powiem tylko, że kolory zostały prawie identyczne :D Bo to co się z nim stało podczas wykańczania mordki to czyste szaleństwo i  obłęd w oczach ;)

Bo oczy dwa różne - kiedyś robiąc skarpeciaka niechcący mi się pomyliło, końcówka oczek na składzie, to trzeba było nierówności wyrównać, co by do bardziej idealnego projektu takiego wybrakowania nie musieć użyć ;)

Ssak nr 1 po ujrzeniu owego stwora stwierdził, że "iś", ale potem mama zasugerowała, że to może jednak "ain" i przeszło ;) Jest różowo, jest dobrze...

Bluzka ciążowa prawie z Bollywood ;)

Nooo to teraz pobiłam wszelkie możliwe rekordy - ten post w moich roboczych wisiał od 15 sierpnia :P Nieźle... Ale mam jeszcze starszego ;)

Nie wiem dlaczego, ale Indie trzymają się mnie skutecznie. Na samym początku, kiedy planowaliśmy sobie mieszkanie, miało być w kolorach i ozdobach prosto z Bollywood :) Ale potem okazało się, że stać nas na mikroskopijną przestrzeń, gdzie ciemne kolory by się nie sprawdziły, a stopień zagracenia jest na tyle wysoki, że nawet nie ma gdzie pierdyknąć złotego szlaczka... Może kiedyś... W chwili obecnej przedpokój jest bardzo indyjski, bo amarantowy, złotych szlaczków brak, bo nie ma gdzie ;) 

Budra 6/2010 model 131

Materiał pasiasty dostałam od koleżanki. Pamiętam nawet której ;) Tradycyjnie materiału na styk. Znaczy nie tak do końca, bo wstępnie rękawy miały być minimalistycznie, ale w końcu zdecydowałam się na pełnowymiarowe z odciętego kawałka sari, co to mi zdobi drzwi do dziecinnego pokoju. No i wyszło tak…

Materiał okazał się niesamowicie cudowny do szycia :) Nie spodziewałam się czegoś takiego po dzianinie, jakkolwiek się nazywa, ale chcę więcej ;) Nie rozciąga się na chama na człowieku, tylko ładnie dopasowuje. No i model bluzki jest wielce udany. Marszczenia na bokach super - w połączeniu z tą tkaniną nie widzę przeciwwskazań, żeby nawet bez brzucha nosić, bo ładnie się wszystko układa.

No ale, żeby nie było, że sam miód, to łyżka dziegciu się znajdzie, standardowo ;) Nie wiem jaj ja to zrobiłam, ale jeden rękaw wszyłam dobrze, a drugi odwrotnie....

Na zdjęciu widać tylko minimalnie różnicę, na żywca jest dużo gorzej... Materiał nie ma prawej/lewej strony i źle zszyłam. Dodatkowo nie zaufałam swojej intuicji i wycięłam mankieciki tak wąskie jak kazali. No i okazały się za wąskie... Może gdyby szew bardziej się rozciągał?... Nie wiem. Odcięłam i mam teraz takie proste. Trudno się mówi. Nie miałam już siły na kombinacje, żeby te makiety dorabiać. No przecież tez tak może być, następnym razem się uda CAŁKIEM! ;)
A no i darowałam sobie pasek. I tak nie pomógłby na talię osy, więc szkoda prądu ;)

Same czapki ;)

Akcja „wykonczanie”  porządnie uprzątnęła moje zasoby włóczkowe. Powstało 41 czapek :) Jestem z siebie TAAAAKA dumna! Że też w ogóle mi się chciało ;)

To jest mój faworyt – z resztek jakiegoś moheru i padisaha.

Fantastycznie ścieg się ułożył i zapragnęłam mieć taki sweter. Tylko, żeby łańcuszki układały się pionowo. No i tu jest problem, bo nie zrobisz sobie swetra na okrętkę, chyba że razem z jakimiś dziwnymi gaciami ;)

Ale jak chodzi o wykonanie czapki dla męża na zimę, to już nie takie proste … Bo jak chcesz zrobić niby dobrze, to korzystasz ze wzoru. A ja+wzór=tragedia ;) Siadłam do wzoru na myboshi z któregoś numeru Mollie. Nie wyszło, prułam. I trzeba było spruć do zera, zdecydowanie lepiej robi mi się na ślimaczka, robienie rzędami powoduje powstawanie głupiego przedziałka :/ Dobrze, że mąż ma krzywą głowę, to jakoś pasuje ;)

Na zakończenie wszyłam gotową metkę na przedziałku – od mini czapeczki dla Sssaka nr 2 – jego by drapało, starego niekoniecznie ;)

Tak więc to jest teraz łoryginalna czopka mejd in Korea ;) Wypruwanie i kolekcjonowanie metek ma czasami swoje zalety ;) Oczywiście maż bunt wszczął, bo on nie chce takiej gwiazdki, no ale co on ma do gadania? Przecież nie zna się na wizjach artystycznych autora ;)

Zwierzaki trzy

Do wygrzebania się z drewnianych tematów trochę jeszcze zostało… No ale co zrobić, jak czas na malowanie jest nocą, a córka przeprowadzona została do swojego pokoju, czyli kiedyś mojego ;) No i nie da rady. Bo moje rzeczy jeszcze się nie przeprowadziły i nie chce mi się tego wszystkiego w kółko nosić… No ale kiedyś się skończy, nie ma co się łamać :)

Tym razem udało mi się skończyć 3 sztuki.

Dzik i konik mają ok. 13 cm wysokości. Lisek dorósł tylko do 9-ciu, ale za to nadrabia długością – 31 ;) O ile na dzika jeszcze wizję jakąś miałam, to przy koniu wydaje się już uboga – no fakt, ale w sumie taki minimalizm też nie jest zły ;) Lisek za to wzorków nie ma, bo jest pokryty złotą folią i tu nie ma już co wydziwiać.

Całkiem ciekawa się faktura zrobiła, taka dość wyboista i to na pewno nie jest prawidłowo, ale zostało przeprowadzone w ramach eksperymentu ;)

Mój pierwszy raz

Nie można było zacząć od łatwego. Od tylko dwóch kolorów, prostych szlaczków, trza było od razu skomplikowane... No bo co to dla mnie?! :D Efekt fajny, ale robię drugie podejście, bo musi być idealnie, a z kłębuszków dużo nie zeszło...

Wzór na liska wzięłam stąd.

Trochę mi się nitki za mocno pościągały, na początku nie wiedziałam jak się nitkę podwiesza - robiły się dziurki i niepotrzebnie dziwnie motałam. Bo ja przeważnie robię jak-mi-się-wydaje i przeważnie wychodzi, wiec dlaczego coś czytać? Ale zaraz przeszukam internet - no bo musi być idealnie :) I jeszcze musi być i komin, i dach, i rękawiczki, i szalik, i gacie z klapą ;) 

Skarpetki dla krzesła

W czapkowym szale zrobiłam sobie małą przerwę. Krzesło potrzebowało skarpetek, bo mu nogi marzną ;)

Nie są może jakoś czadersko zrobione, bo nie chciało mi się kombinować, ale jakim fajnym pomysłem są generalnie :) Mam nadzieję, że będą się sprawdzać na gołym Leonie. Jeszcze muszę zmajstrować jedne do krzesełka do karmienia, bo córka odkryła, że to fajny brum-brum i obawiam się, że parkiet może tego nie znieść za dobrze. Może się wysilę i będzie w paski ;)

Przeszukaj mamie szufladę...

Czyli znajdź to o czym marzyłeś jakiś czas temu, a nie dało rady tego mieć ;) Nie ze względu na dostępność, tylko bezsensowność zakupu... Nie żuję gumy, a kupowanie za jakieś dziwne wtedy pieniądze paczki, żeby tylko mieć zawieszkę to takie... Hmmm, nieekonomiczne? ;) I okazało się, że mama magazynuje w szufladzie całkiem spory zapas, że starczyło i mi, i mojemu dziecku ;)

Druga seria zawieszek jest dla mnie kompletnym niewypałem - są po prostu brzydkie. Zwłaszcza babeczka, która powinna być słodka i puchata, a jest wysmukła jakoś... Ale cebulka, okrągła jak kulka - no i z 4ma nogami - bajka! :)

A co z nich będzie? No co może być z dwu? :>

Kawa dostała już bigle, bo miałam i łatwo poszło. Z cebulkami jest niewielki problem logistyczny - trzeba sobie te bigle  zrobić i to jakoś mądrze, bo wieszadełko jest za szczypiorkiem. Jakby się uparł, to mógłby zamontować sztyfty... Muszę pomyśleć ;)

Myślałam, że kawa będzie za ciężka, ale jest lżejsza od moich wikińskich kulek, które gdzieś tam przy prezentacji koszul powinny dla ciekawskich być  uwiecznione :) Zastanawiam się, czy za stara nie jestem na takie kolczyki, ale w sumie... To mi i mojemu potomstwu ma się podobać, nie? :)

Stoliczku, nakryj się...

A raczej - koszyczku, wypełnij się ;)

Przeszukałam swoje zbiory włóczkowe i okazało się, że jednak jeszcze trochę kłębków mam, których warto by się pozbyć... Kurcze, a myślałam, że zacznę inny wykończeniowy projekt... No trudno, dziergam dalej ;)

"Wykonczania" ciąg dalszy

Z mojej włóczkowej akcji "wykonczania" zostało już niewiele do wykończenia. Pare kłębuszków dosłownie i to w takich nieciekawych kolorach. Kiedy skończę będzie zdjęcie całościowe, ale duuuużo tych czapek mi wyszło :) Jestem z siebie niezmiernie dumna.

Tym razem postanowiłam zająć się drewniakami, które leżą chyba z drugi rok i nijak mi do nich nie po drodze... Dalej mi się nie chce, ale się zmuszam ;)

Ukończyłam dzisiaj dwa zwierzaki - jeszcze się tylko polakierować tu i ówdzie potrzebują...

Wielbłąd...

I taka niedorobiona lekko żyrafa ;)

Mają mniej więcej po 30 cm wysokości i 2 cm grubości, stoją same, w miarę stabilnie, dopóki podłoża się nie stuknie ;) Gdyby komuś się spodobały, to chętnie oddam. Nie pasują do żadnej mojej koncepcji na cokolwiek. W sumie po przykręceniu kątownika mogłyby być podpórkami do książek... Ale nie w moim domu ;)

Jeszcze ślimak, lis, koń, dzik i 3x kokeshi... Oj to będzie długa jesień ;)

Święta Anna nr 3

Chyba jeszcze żadnego typu ikony nie namalowałam więcej razy niż dwa. Mamy rekordzistkę - trzeci raz :)

Tyle, że chyba Anny mnie nie lubią, bo zawsze mam coś za dużo zastrzeżeń, ale to na pewno moje widzi-mi-się ;)

Tym razem folia do złoceń spisała się prawie tak jak było w założeniu - na wierzchu jest prawie idealnie, po bokach - jakby trochę poodpadało ;) Ciekawe czy spodoba się nowym właścicielom...

Jedno z dwóch

Jak zwykle wpadłam na genialny pomysł, którego nie mam czasu realizować ;)

Jako specjalista od wymuszanych przez rzeczywistość oszczędności i innych zabiegów proekologicznych, wymyśliłam, że w odpowiedniego rozmiaru bluzki na krótki rękaw powszywam długie rękawki z bluzek za małych/zniszczonych/kupionych kiedyś na coś. Po przegrzebaniu odpowiednich rozmiarów bluzek, znalazłam w sumie tylko jedną co się nadaje, z reszty mi córka zaraz wyrośnie i szkoda roboty. Od razu też się znalazła odpowiednia bluzeczka na rękawy - jakaś osoba myśląca inaczej, albo zdająca się myśleć, poprzecinała rękawki w których były gumeczki - może były za ciasne? No ale są inne sposoby na radzenia sobie z takimi przypadkami, a nie zaraz takie po chamsku cięcie, co to ani zszyć, ani nic... No trudno. Kwiatki śliczne bądź co bądź i nadały się pięknie :)

Wzięłam sobie na pomoc bluzkę w sam raz i docięłam mniej więcej przód i tył bluzeczki.

Zaokrągliłam główkę...

Ułatwiłam sobie wszywanie dzięki butelce - ręcznie na okrętkę. I tak nie będzie przecież widać ;)

No i mam super bluzeczkę :) Z lekko za długimi rękawami... :( 

Nie wiem jak ja mierzyłam, trudno, dorośnie ;) Pewnie znów za duże zapasy na szwy zostawiłam... ;)

Duża Pani

Jednak mam chyba zbyt anarchistyczną duszę i wszelkie próby zmuszenia się do "na zamówienie" może od razu nie kończą się fiaskiem, ale na pewno dużym oporem przy robieniu TEGO ;) Swoje jednak plusy posiada to także, gdyż w chwili wielkiej niechęci mobilizuję się do wykonania tego, co chciałam dla siebie, ale mi się nie chciało, albo nie miałam pomysłu. Bardzo inspirująca męka ;) Maluję kolejną świętą Annę dla koleżanki. W sumie taką miniaturkę wobec tej Panienki ;) Wyszła tak przy okazji, bo farby na wierzchu... 

Ma prawie 30x50 cm wielkości. Zdjęcie trochę ciulowo wyszło, ale nijak lepiej nie wyjdzie - nie mam sprzętu, ani warunków. Postąpiłam bardzo nie z kanonem, bo Pneumatoforę chyba tradycyjnie maluje się w kolorze czerwonym i niebieskim. Ale ja potrzebowałam brązy do mojej kolekcji ;) Piorun we mnie - grzesznika nie strzelił w trakcie malowania, więc chyba nie przegięłam za bardzo ;)  Folii do złoceń nie polubię (za dużo prób - mierne efekty), chyba że będzie mi zależało na efekcie "panie, takie to stare, że wzięło i odpadło". Mąż zachwycony, ja myślę, ze mogłoby wyjść lepiej, ale nie ma co marudzić :)
Zdaje mi się, że skończę Annę i odpuszczam precyzyjne malowanie... Jadę sobie z cieniutką kreseczką, a tu SRU! kopniak prosto w pęcherz ;) I po idealnej kresce ;)

Nigdy więcej nie używać TEJ prujki...

Chwilowo oprócz 3m dresówki nie mam żadnej drogocennej tkaniny ;) Wszystkie stare/zdobyczne/wymienione za inne dobra. Także żadnych wielce super, co by nie móc pociąć ;) Stwierdziłam, że trzeba zacząć wszystko wykańczać, bo tylko miejsce w szafie zajmują i jak nie wyjdzie to nie wyjdzie, trudno ;) Jak człowiek niczego nie popsuje to się nie nauczy ;) Najwyżej się wywali…

Na pierwsze wykańczanie poszły kwiatki na koszulę, a teraz jakaś taka tulipankowa bawełna :)  "Teraz" było jakiś czas temu, nie miał kto mi zdjęcia zrobić ;)
Oczywiście materiału wyszło na styk, aczkolwiek rękawy pozostają dyskusyjne, czy to na styk, czy akt rozpaczy i szaleństwa ;)

Tak, tak... Kwiatki są do góry nogami. Stójka złożona z dwu kawałków, a kołnierzyk ze wzorem w poprzek ;) Ale wyszło! ;)

Burda 5/2009 model (prawie że ;) 110 A

Nie ostebnowałam zakładek z przodu. Z pełną świadomością i premedytacją. Wiadomo z resztą czemu ;) A ja tak lubię stebnować... Ale na wiosnę się ostebnuję i będzie pięknie dopasowana :>

Marszczenie biustu razem z tymi zakładkami to mistrzostwo świata :) Jak dla mnie ten model koszuli to rewelacja i kiedyś do niego wrócę. Nie wiem tylko jak można być takim debilem i zakładki na dolnych częściach wykonać w tę samą stronę, no ale...

Oczywiście tradycyjnie, bo jakże mogłoby być inaczej, kiedy wykonałam zakładki na plecach wg instrukcji, stójka okazała się za krótka. Pilnowałam zapasów na szwy i teraz to ja już nie wiem co robię nie tak :( Ale... Nie ma tego złego co by na dobre nie wyszło :) Przynajmniej czasami... A bo się okazało, że z "fabrycznym" tyłem za boże aniołki nie zapnę się w biuście. A po moich poprawkach jest idealnie :> Zrobiłam zwykłą kontrafałdę, którą oczywiście ostebnowałam ;)

Proszę jak tu ładnie po prawej widać, jak coś mi się "szczypnęło" niechcący, ale pruć nie mam zamiaru, bo... Prując te cholerne pierwsze stebnowania pocięłam sobie materiał i musiałam naszywać łatę...

Która prezentuje się rewelacyjnie ;D A tył wygląda w całości tak...

Chciałam białe guziczki. Mam nieprzebrane zapasy białych guziczków. Tak przynajmniej to wygląda... A okazało się, że guzik prawda! No to są niebieskie...

Przyszywałam, przyszywałam i stwierdziłam, że jednak tradycyjne przyszywanie na X, albo = jest dużo szybsze i praktyczniejsze. Bo guzik się zapnie tak czy siak, a nie wiem czy "na żywo" ktokolwiek zauważy taką "ekstrawagancję" ;)

I jaki mam jeszcze żal do prujki? Że powiększyła dziurkę na guzik o pare milimetrów za dużo... Nienawidzę pruć :( Bodaj wolałabym zacząć wszystko szyć od nowa...