Spodenki dla dorosłej Meridy ;)

Umarł nasz stacjonarny komputer. Z nim większa część mojej listy „do zrobienia”. Ponoć pan fachowiec nam dane odzyska, ale nie łudzę się za bardzo…

Wraz z tym przykrym faktem przekonałam się mocno, że jestem reliktem przeszłości i nie rajcują mnie laptopy, cudne nowe Windowsy i nowoczesne programy do obróbki zdjęć. Kiedyś może bym się jarała jak szczerbaty sucharami, dziś smętnie stwierdzam, że jestem debilem i nawet zmniejszyć rozmiaru zdjęcia nie potrafię. Tak więc Mąż mój szanowny został zmuszony do pobrania darmowego, tradycyjnego oprogramowania, bo nie wytrzymam bez publikacji do czasu zakupienia mi normalnego sprzętu. Lapek jest malusi, cudnie wygląda na biurku – nie to co ta ogromna skrzynia, ale nie potrafię się z nim zaprzyjaźnić :( Tak samo jak ze smartfonami – nasza przyjaźń trwała tydzień i wróciłam do starego, ceglastego co go córcia moja w zupie może utopić, albo sprawdzać nim twardość podłogi :)

Tak więc dzięki tym nowoczesnym cudom techniki przedstawiam dziś moje pierwsze mini spodnie z kieszeniami :)

Uszyłam je już dość dawno, ale ten niespodziany zgon dużo namieszał…

Tył nieco się rozłazi, ale to moje pierwsze dzieło dla tego typu lalek, więcej doświadczenia mam z MH i w sumie nie powinno mi robić różnicy, a jednak…

Łapki pannie rudej ładnie się składają, więc w kieszonkach wyglądają sympatycznie :)

Koszula do kompletu się robi, ale jakoś straciłam zapał. No kiedyś się skończy ;)